سنایی
رباعی شمارهٔ ۱۸۶
۱
ای خورشیدی که نورت از روی امید
گفتم که به صدر ما نماند جاوید
۲
ناگه به چه از باد اجل سرد شدی
گر سرد نگردد این نگارین خورشید
تصاویر و صوت
نظرات