سنایی
رباعی شمارهٔ ۲۳۱
۱
آراست بهار کوی و دروازهٔ خویش
افگند به باغ و راغ آوازهٔ خویش
۲
بنمای بهار را رخ تازهٔ خویش
تا بشناسد بهار اندازهٔ خویش
تصاویر و صوت
نظرات