سنایی
رباعی شمارهٔ ۲۳۷
۱
ای بیماری سرو ترا کرده کناغ
پس دست اجل نهاده بر جان تو داغ
۲
خورشید و چراغ من بدی و پس از این
ناییم بهم پیش چو خورشید و چراغ
تصاویر و صوت
نظرات