سنایی
رباعی شمارهٔ ۲۸۳
۱
با ابر همیشه در عتابش بینم
جویندهٔ نور آفتابش بینم
۲
گر مردمک دیدهٔ من نیست چرا
چون چشم گشایم اندر آبش بینم
نظرات