سنایی
رباعی شمارهٔ ۳۹۴
۱
هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
وز شرم جمالت آفتاب اندر خوی
۲
هر روز چو مه به منزلی داری پی
آخر چو ستاره شوخ چشمی تا کی
تصاویر و صوت
نظرات