شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۰۸۱
۱
من رند خراباتم ایمن ز کراماتم
در گوشهٔ میخانه دائم به مناجاتم
۲
سر حلقهٔ رندانم ساقی حریفانم
نه زاهد و درویشم ، سلطان خراباتم
۳
من آینهٔ اویم ، در آینه او جویم
از ذوق سخن گویم آسوده ز طاماتم
۴
خواهی که صفات او در ذات یکی بینی
مجموع صفاتش بین در آینهٔ ذاتم
۵
من سید عشاقم بگزیدهٔ آفاقم
در هر دو جهان طاقم اینست کراماتم
نظرات