شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۱۰۷
۱
بُود ممکن که من بی جان بمانم
محال است اینکه بی جانان بمانم
۲
مرا ساقی حریف و عشق یار است
نمی خواهم که از یاران بمانم
۳
دوای درد دل درد است و دارم
مباد آن دم که بی درمان بمانم
۴
عزیز مصر عشقم ای برادر
چو یوسف چند در زندان بمانم
۵
چو او پیدا شود پنهان شوم من
وگر پیدا شود پنهان بمانم
۶
اگر نه او مرا بخشد وجودی
همیشه در عدم حیران بمانم
۷
اگر نه عشق او باشد دلیلم
شوم گمراه و سرگردان بمانم
۸
اگر جانم نماند غم ندارم
به جانان زنده جاویدان بمانم
۹
نمی دانم ز غیرت غیرت ای دوست
کدامست غیر تو تا آن بمانم
۱۰
شوم پیدا اگر پنهان شوی تو
وگر پیدا شوی پنهان بمانم
۱۱
چو سید بی سر و سامان بمانم
اگر زلف پریشان برفشانی
نظرات