
شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۱۲۱۷
۱
ما گدایان حضرت شاهیم
پرده داران خاص اللهیم
۲
باده نوشان مجلس عشقیم
ره نشینان خاک این راهیم
۳
گرچه از خود خبر نمیداریم
به خدا کز خدای آگاهیم
۴
در ضمیر منیر دل مهریم
بر سپهر وجود جان ماهیم
۵
گاه در مصر تن عزیز خودیم
که چو یوسف فتاده در چاهیم
۶
کام دل در کنار جان داریم
ایمن از آرزوی دلخواهیم
۷
بندهٔ ذاکران توحیدیم
سید ملک نعمت اللهیم
نظرات