
شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۱۹۴
۱
منزل صاحبدلان صُفّهٔ صدق و صفاست
گوشهٔ اهل نظر خلوت خاص خداست
۲
سایهٔ آزادها بر سر کوی مغان
صومعهٔ صوفیان خانقه و جای ماست
۳
در حرم ما در آ محرم مستانه شو
میکدهٔ عاشقان با تو بگویم کجاست
۴
ماه من اندر سما آمده رقصان دگر
جان و دل از بهر او ذره صفت بر هواست
۵
هر دم چشمت از آن دارمش اندر نظر
هر که چو سید ندید دیدهٔ جانش عماست
نظرات