شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۲۸۰
۱
دم مزن ای دل که آن سر نازک است
نازک است این سرو ساتر نازک است
۲
نقطه ای در دایره دوری نمود
دایره در دور و دائر نازک است
۳
چشم ما روشن به نور روی اوست
این چنین منظور و ناظر نازک است
۴
ماه پیدا گشت و پنهان آفتاب
غایتی در عین حاضر نازک است
۵
جام ما باشد حباب آب می
نازکش گفتم که این سر نازک است
۶
جام پیدا باده پنهان دور نیست
جام باطن باده ظاهر نازک است
۷
نازکانه خاطر سید بجوی
زانکه سرمست است و خاطر نازکست
تصاویر و صوت
نظرات