شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۷۷۶
۱
عاشقانی که عشق می بازند
عاشقانه به عشق می نازند
۲
مطربانه چو در طرب آیند
ساز ما را به لطف بنوازند
۳
زده دستی به دامن معشوق
تا سر خود به پاش اندازند
۴
گر صدند ار هزار یک باشد
همه با هم یگانه دمسازند
۵
رند مستی اگر به دست آرند
جمله با او تمام پردازند
۶
این چنین عارفان که می گویم
پاکبازان شهر شیرازند
۷
نعمت الله و دوستدارانش
عشق با عاشقان همی بازند
نظرات