شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۸۰۴
۱
خاک پاک ما به می بسرشته اند
عنبر ما با گلاب آغشته اند
۲
باز یاران بازیاری می کنند
بی تکلف تخم نیکی کشته اند
۳
خلعت هر کس بود نوعی دگر
جامه ای پوشند کایشان رشته اند
۴
آفرین بر همت صاحبدلان
زانکه جان و دل بجانان هشته اند
۵
حکم سید مهر آلش کرده اند
از ولایت این نشان بنوشته اند
نظرات