طغرای مشهدی
شمارهٔ ۱۳۱
۱
ناله ها در بحر و بر دارد غریب
کام خشک و چشم تر دارد غریب
۲
تا کند پرواز، رو بر شهر خود
آرزوی بال و پر دارد غریب
۳
سیر غربت، خوار و زارش می کند
همچو گل، هرچند زر دارد غریب
۴
گر نباشد صندل یاد وطن
تا قیامت درد سر دارد غریب
۵
در غریبی خاطر ایمن مجوی
هر قدم، چندین خطر دارد غریب
۶
نی به شاهین ذوق دارد، نی به باز
ذوق مرغ نامه بر دارد غریب
۷
کار نگشاید ز دستش یکقلم
گر چو طغرا صد هنر دارد غریب
نظرات