طغرای مشهدی
شمارهٔ ۳۴۷
۱
بس که از چشم تر ما آستین نمناک شد
دست ما در آستین همرنگ برگ تاک شد
۲
آستین برداشتم یک دم ز پیش آب چشم
شام غم تا دامن صبح از کدورت پاک شد
نظرات