طغرای مشهدی
بخش ۳ - غزل
۱
که گوید جز آیینه بر روی تو؟
که بالای چشم است ابروی تو!
۲
دهد بوی جمعیت مرغ دل
پریشانی سنبل موی تو
۳
صنوبر قدان را در آرد ز پای
خرامیدن سرو دلجوی تو
۴
به صبح ازل گشت در طور حسن
تجلی، نظر کرده روی تو
۵
به جای عرق، در مقام حیا
صفا می تراود ز هر موی تو
۶
نگاهت در بیخودی می زند
به میخانه چشم جادوی تو
۷
کند هر خسی،کار صد محتسب
چو طغرا بود مست در کوی تو
نظرات