طغرل احراری
شمارهٔ ۳۶
۱
هرکه آمد به سوی خانه ما
خواند شه‌بیت آستانه ما
۲
ساز عشاق ما نوای تو شد
این بود تا ابد ترانه ما!
۳
بس که مجنون وادی عشقیم
گشت عالم پر از فسانه ما
۴
جز پریشانی کس نمی‌فهمد
یک سر مو زبان شانه ما
۵
پر عنقا نشان هستی ماست
کی رسد تیر بر نشانه ما؟!
۶
شاهبازیم ما به صید سخن
اوج معنی است آشیانه ما!
۷
شهد مضمون گرفت راه نفس
تا که خاموشی بهانه ما
۸
از عدم آمدیم تا به وجود
همچو ما نیست در زمانه ما!
۹
بحر عشقیم و قلزم معنی
نیست پیدا ولی کرانه ما!
۱۰
بس که دهقان مزرع عملیم
دل دمد لیک جای دانه ما
۱۱
طغرلم محو مصرع بیدل
جبهه سوز است آستانه ما!
نظرات