ترکی شیرازی
شمارهٔ ۳۶ - غم بیهوده
۱
اگر صد سال در این دار فانی
بمانی، عاقبت بایست مردن
۲
چو می دانی که باید عاقبت مرد
چه حاصل، از غم بیهوده خوردن
نظرات