واعظ قزوینی
شمارهٔ ۴ - تاریخ مرگ حاجی محمد حسین
۱
چو رو کرد «حاجی محمد حسین »
بجنت از این عالم بی بقا
۲
خروشان و جوشان ز دنبال او
روان گشت خون دل از دیده ها
۳
دراین گلشن از تندباد اجل
چه آزاده نخلی درآمد ز پا!
۴
گلی رفت زین بوستان! کز غمش
فراموش شده بلبلان را نوا
۵
طالب کرد تاریخ فوتش ز من
عزیزی بطرز سخن آشنا
۶
برآوردم از روی اخلاص دست
بگفتم: «بیامرزد او را خدا»!
نظرات
رضا ضَحاکی راحت